Στο Φρούριο παρενέβη εισαγγελέας, με το «δράμα» της Νέας Σμύρνης τι θα γίνει; – ONLARISSA.GR Νέα Ειδήσεις Λάρισα

«Την άμεση και αποφασιστική αντιμετώπιση των φαινομένων» ηχορύπανσης, αλλά και «της αποκατάστασης της νομιμότητας» στην περιοχή του Φρουρίου ζήτησαν πρόσφατα οι εισαγγελικές αρχές του τόπου, καθώς τα φαινόμενα ηχορύπανσης έχουν λάβει διαστάσεις, μετατρέποντας τη ζωή των κατοίκων της ιστορικής περιοχής της Λάρισας σε μαρτύριο.

Το θέμα κυριάρχησε το τελευταίο διάστημα στα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, αναδεικνύοντας μία εξόχως σημαντική πτυχή που αγγίζει ευαίσθητες χορδές της ποιότητας ζωής χιλιάδων Λαρισαίων.

Ωστόσο, καλοκαίρι γαρ, στα δημοσιογραφικά γραφεία φθάνουν βροχή ξανά οι κραυγές απόγνωσης – και όχι τυπικά καταγγελίες όπως είθισται να γράφουμε – από κατοίκους της περιοχής της Νέας Σμύρνης.

Μίας συνοικίας με τεράστια προβλήματα, ιδιορρυθμίες και ιδιομορφίες που δυστυχώς διαχρονικά έχουν γίνει προϊόν άγριας πολιτικής εκμετάλλευσης από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές που παίζοντας κυνικά με τον πόνο των κατοίκων (και των μεν και των δε), έταζαν ελαφρά τη καρδία «πρωτοβουλίες» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων κυρίως της παραβατικότητας και της ηχορύπανσης, αλλά και για την περιβόητη «ενσωμάτωση» που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.

Ωστόσο, όπως εύστοχα διαπιστώνει αναγνώστης που διαβάζει τα τεκταινόμενα στο Φρούριο τις τελευταίες εβδομάδες, τα αντανακλαστικά των αρμόδιων αρχών δεν φαίνεται να είναι τα ίδια και για την συνοικία της Νέας Σμύρνης, η οποία συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ως ένα ιδιότυπο – υπεράνω νόμων – άβατο. «Μουσική μέχρι τα ξημερώματα, πυροβολισμοί, πυροτεχνήματα» και άλλα καλούδια… στην ημερήσια διάταξη της αφόρητης καθημερινότητας της Νέας Σμύρνης. «Λες και η συνοικία αυτή δεν αποτελεί τμήμα μίας πόλης, που ο Δήμαρχός της φιλοδοξεί – όπως υποστηρίζει σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται δημόσια – να την μετατρέψει σε μεσαίου μεγέθους σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη» προσθέτει σκωπτικά.

Κατανοεί κανείς πως η επιβολή του Συντάγματος σε ένα τμήμα της ελληνικής επικράτειας αποτελεί ευθύνη των αρμόδιων οργάνων του κράτους, ωστόσο θα περίμενε κανείς περισσότερες πρωτοβουλίες και μαχητικότητα από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές, όπως συνέβη και με άλλα ζητήματα όπως για παράδειγμα ο σιδηρόδρομος.

Αλήθεια όμως, όταν ένας Λαρισαίος, κάτοικος της Νέας Σμύρνης βλέπει τα αντανακλαστικά της πολιτείας να είναι τάχιστα για το Φρούριο, σε αντίθεση με το δικό του δράμα, σε τι μπορεί να ελπίζει; Πόσων μάλλον όταν ξέρει πως μπροστά του έχει εκλογές και τα ψηφαλάκια – κάθε φυλετικής λογής – μετράνε για απερχόμενους και επίδοξους υποψηφίους Δημάρχους;