Το παζάρι της Λάρισας μονοπωλεί κάθε χρόνο το ενδιαφέρον πολλών Λαρισαίων, που σπεύδουν στη Νεάπολη για να το επισκεφθούν και σίγουρα αξίζει να δει κανείς και το ιστορικό κομμάτι.
Η ιστορική εμποροπανήγυρη και ζωοπανήγυρη της πόλης ήταν ένα σημαντικό εμπορικό γεγονός για πολλούς αιώνες στην Κεντρική Ελλάδα, κυρίως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σκέπη του εθίμου είναι το Μπεζεστένι της πλατείας του Φρουρίου, το σημαντικότερο οθωμανικό κτήριο που σώζεται στη Λάρισα.
Το Μπεζεστένι (από την αραβική λέξη bez=ύφασμα και τη τούρκικη λέξη bezesten=αγορά υφασμάτων) που χτίστηκε στο τέλος του 15ου-αρχές 16ου αιώνα (όπως και το μπεζεστένι της Θεσσαλονίκης και των Σερρών) ήταν ένας πολύ σημαντικός θεσμός των οθωμανικών πόλεων ενώ έκτοτε και για τους επόμενους τρεις αιώνες από τα σημαντικότερα εμπορικά γεγονότα της Κεντρικής Ελλάδος. Είχε μετατρέψει την περιοχή γύρω από αυτό ως το ζωτικότερο εμπορικό τμήμα.
Αντικείμενο των αγοραπωλησιών ήταν υφάσματα, ζώα, μέταλλα που μεταφέρονταν με μουλάρια, καμήλες και άλογα. Πωλούνταν πολύτιμα αντικείμενα (χρυσός, ασήμι, πολύτιμες πέτρες, κοσμήματα), φυλάσσονταν κληρονομιές πολιτών, πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία αλλά και έγγραφα, γινόταν έλεγχος της ποιότητας των εμπορευμάτων και καθορίζονταν και οι ισοτιμίες των νομισμάτων.
Αγώνες Λαρίσσης. Στην εξέδρα των επισήμων ο διάδοχος Κωνσταντίνος και η Σοφία. Επιστολικό δελτιάριο του Στεφ. Στουρνάρα ταχυδρομημένο τον Σεπτέμβριο του 1905. Στην ένθετη φωτογραφία άποψη της Λάρισας του 1984 του Δημ. Μιχαηλίδη, φωτογράφου από την Αδριανούπολη.
Η οικονομική και εμπορική σημασία που απέκτησε στην πορεία των χρόνων ήταν τόσο μεγάλη ώστε πολυάριθμες επαγγελματικές συντεχνίες οργανώθηκαν γύρω από την περιοχή ενώ πολλές βιοτεχνίες και μικρές επιχειρήσεις άνοιξαν και αναπτύχθηκαν (όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας ρίχνοντας μια ματιά στο λόφο του Φρουρίου, όπου τώρα στεγάζονται από μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης μέχρι μικροεπιχειρήσεις).
Παζάρι Λάρισας. Στις κούνιες. Πίνακας του Αγήνορα Αστεριάδη.
Παιδική φωτογραφία σε αεροπλανάκι. Εμποροπανήγυρη του 1972.
Η Ζωοπανήγυρη. Μεταπολεμική φωτογραφία του Τάκη Τλούπα. Στο βάθος οι πρώτες εξέδρες του γηπέδου Αλκαζαρ.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο παρελθόν, θα διαπιστώσει ότι το παζάρι δεν είναι μια απλή εμποροπανήγυρη. Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας και της πολιτισμικής κληρονομιάς της Λάρισας. Ένα έθιμο που κρατά από την Τουρκοκρατία, που διατηρήθηκε και συνεχίστηκε από την απελευθερωμένη Λάρισα του 1881 εως σήμερα.
Διαφημιστική βινιέτα για την Κτηνοτροφική έκθεση και τους Ιππικούς Αγώνες του 1911
Μετά από την απελευθέρωση της Λάρισας ωστόσο το Μπεζεστένι εγκαταλείφθηκε ως χώρος της μεγάλης εμποροπανήγυρης και ζωοπανήγυρης. Στα πρώτα χρόνια της ελεύθερης Λάρισας μετά το 1881, το έθιμο συνεχίστηκε το 1888 (6 χρόνια δεν έγινε λόγω της μεγάλης φωτιάς του 1882) και μεταφέρθηκε στο άλσος του Αλκαζάρ και συγκεκριμένα στην αριστερή όχθη του Πηνειού όπου και λειτούργησε για έναν αιώνα. Έπειτα στεγάζεται στη σκεπαστή αγορά της Νεάπολης.
Γίνεται μια φορά το χρόνο (τέλος Σεπτεμβρίου) και διαρκεί 10 μέρες. Φέτος ανοίγει της πύλες του την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου.
Οργανώνεται με ευθύνη του Δήμου ο οποίος ενοικιάζει συγκεκριμένο χώρο στον κάθε πωλητή. Οι συμμετέχοντες είναι έμποροι από όλη την Ελλάδα. Ο κάθε χώρος διαμορφώνεται ελεύθερα από τον καθένα. Πωλούνται, σε λιανική πώληση, είδη ένδυσης – υπόδησης, βιβλία, εργαλεία, είδη κουζίνας, μικροσυσκευές, παιχνίδια, κοσμήματα κ.λ.π., ενώ λειτουργούν παράλληλα λούνα παρκ και καντίνες. Προσελκύει πελάτες από όλη σχεδόν την Περιφέρεια Θεσσαλίας αλλά και την υπόλοιπη χώρα.
Δείτε ένα νοσταλγικό βίντεο για το παζάρι της Λάρισας από το 1984:
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
