Για την απώλεια του πατέρα του αλλά και την απόφασή του να παίξει στην παράσταση που πρωταγωνιστούσε την ίδια μέρα μίλησε ο Σόλων Τσούνης στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη δημοσιογράφο Μαρία Σοφιανού.
Πώς γίνεται κάποιος να πηγαίνει να παίξει αμέσως μετά τον χαμό του γονιού του; Πού βρήκες τη δύναμη;
Ναι, έχασα πριν έξι χρόνια τον μπαμπά μου, ήταν άρρωστος. Το ίδιο βράδυ πήγα κι έπαιξα. Η αλήθεια είναι ότι μου είχε προταθεί από το θέατρο να μην γίνει η παράσταση αλλά επειδή είχα κανονίσει όλα τα διαδικαστικά, τους είπα ότι θα πάω κανονικά.
Ήταν μια δύσκολη μέρα, δεν την θυμάμαι και πολύ καλά, αλλού πατούσα κι αλλού βρισκόμουν. Παρ’ όλα αυτά, το θέατρο έχει τη μαγική ικανότητα να σε μεταφέρει αλλού και να βγαίνεις από τον εαυτό σου. Τελικά μου έκανε καλό καθώς αποφόρτισε λίγο την ψυχολογία μου. Θυμάμαι ότι ήμουν πολύς βαρύς και στενοχωρημένος αλλά για δύο ώρες σκεφτόμουν μόνο τον ρόλο μου. Το ίδιο με βοήθησε και η σειρά που έπαιζα, καθώς όλοι από το Σοϊ σου ήταν για εμένα μια μεγάλη αγκαλιά. Είναι η λεγόμενη εργασιοθεραπεία, που σε αυτές τις καταστάσεις βοηθάει.
