Η σχέση του Παναγιώτη Τσαφαρά με τη μουσική ξεκίνησε όταν ακόμη ήταν στη Δευτέρα Δημοτικού και παρότι για αρκετά χρόνια έπαιζε μπουζούκι, εκείνος πάντα έλεγε ότι αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή του είναι να τραγουδάει. Και τελικά τα κατάφερε. Στα 18 του, δέχτηκε μια πρόταση συνεργασίας από τον Γιώργο Αρσενάκο, τον CEO της Panik Records και κάπως έτσι, είδε το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Με αφορμή το νέο του τραγούδι, «Είμαι Αυτός Που Είμαι» μας μίλησε για την πρώτη του επαφή με τη μουσική, τα όνειρά του αλλά και το όνειρό του να συνεργαστεί με την Ελένη Βιτάλη που έγινε πραγματικότητα.
Παναγιώτη, πως άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική;
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν όταν ακόμη ήμουν στη Β’ Δημοτικού, όταν ένας θείος μου έκανε δώρο ένα μπαγλαμαδάκι. Εγώ δεν είχα καμία σχέση με τη μουσική μέχρι τότε. Ξεκίνησα σιγά – σιγά μόνος μου, χωρίς να ξέρω τι είναι αυτό το όργανο, να παίζω διάφορες μελωδίες που άκουγα στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Τότε οι γονείς μου αποφάσισαν να με γράψουν στο ωδείο όπου ξεκίνησα να μαθαίνω μπουζούκι το οποίο σπούδασα για 12 χρόνια και πήρα το πτυχίο μου. Σε όλο αυτό το διάστημα, είχα αντιληφθεί ότι μου αρέσει και το τραγούδι. Τραγουδούσα συνέχεια. Είχα αγοράσει και μια κιθάρα την οποία έμαθα να παίζω μόνος μου και κάπως έτσι μπήκε μέσα μου το μικρόβιο της μουσικής.
Πότε συνειδητοποίησες ότι αυτός είναι ο δρόμος που θες να ακολουθήσεις;
Είναι κάτι που συνειδητοποίησα σε πολύ μικρή ηλικία. Από το Δημοτικό ακόμα, όταν κάποιος με ρωτούσε τι θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω, έλεγα ότι θέλω να τραγουδάω.
Τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα ποια ήταν;
Λόγω του μπουζουκιού ήταν η λαϊκή μουσική. Ο ήχος του μπουζουκιού δε σου κρύβω ότι με μάγεψε από πολύ νωρίς. Έπαιζα και στην ορχήστρα του Θανάση Πολυκανδριώτη. Αυτό κράτησε μέχρι τα 17 μου.
Στο τραγούδι τι σε κέρδισε;
Το ότι περνάς πιο εύκολα τα συναισθήματά σου. Αυτό φυσικά μπορεί να το κάνει και μια μελωδία αλλά προσωπικά το να τραγουδάω είναι κάτι που με κάνει να εκφράζομαι πιο ελεύθερα.
Εσύ εκτός από το να τραγουδάς γράφεις και μουσική.
Γράφω και μουσική και στίχους. Δεν είναι κάτι όμως που μου βγαίνει αβίαστα. Θα γράψω όταν η ψυχολογία μου θα είναι «κάπως» ή αν έχω κάποια ερεθίσματα από συγγενείς και φίλους που θα με αγγίξουν. Δεν είμαι από εκείνους που θα γράψουν κάτι αμέσως μόλις τους πεις μια λέξη. Έχω πολλά τραγούδια δικά μου αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω κυκλοφορήσει κάποιο. Και δεν έχω κυκλοφορήσει κάποιο όχι γιατί ντρέπομαι ούτε γιατί φοβάμαι αλλά γιατί δε θέλω. Ο πρώτος που ακούει τα τραγούδια μου είναι ο αδερφός μου που είναι και ο κολλητός μου.
Οι γονείς σου πως είδαν την απόφασή σου να ασχοληθείς με τη μουσική;
Οι γονείς μου είναι δίπλα μου σε ότι απόφαση κι αν πάρω. Είναι δίπλα μου και με στηρίζουν σε όλα. Εννοείται ότι θα με συμβουλέψουν και θα μου πουν την άποψή τους αλλά στο τέλος θα μου πουν να κάνω αυτό που νιώθω.
Την πρώτη φορά που εμφανίστηκες μπροστά σε μεγάλο κοινό τη θυμάσαι;
Αυτό είναι κάτι που ποτέ δε με άγχωνε γιατί από το σχολείο ακόμα, πάντα συμμετείχα σε εκδηλώσεις. Δε με άγχωνε επομένως η σκέψη του να βρεθώ μπροστά σε κόσμο. Το μεγαλύτερο κοινό με το οποίο έχω έρθει σε επαφή αλλά και πάλι δεν αγχώθηκα, ήταν στο Καλλιμάρμαρο όταν τραγουδήσαμε για τα 55 χρόνια «Χρήστος Νικολόπουλος» και το «Όλοι μαζί μπορούμε». Ήταν μαγεία να βλέπεις τόσο κόσμο, ένα στάδιο με 40.000 άτομα.
Πως ένιωσες όταν κυκλοφόρησε το πρώτο σου τραγούδι;
Έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα. Ήταν το 2012, ήμουν φαντάρος και ανεβάζαμε κάποια βίντεο στο YouTube. Από εκει με βρήκε ο Γιώργος Αρσενάκος και μου έστειλε μήνυμα. Μου εξήγησε ποιος είναι και μου είπε ότι ήθελε να κάνουμε ένα ραντεβού γιατί ήθελε να συνεργαστούμε. ‘Ημουν στο στρατόπεδο όταν ήρθε αυτό το μήνυμα. Στην αρχή δεν το πίστεψα γιατί ο καθένας μπορεί να στέλνει ό,τι θέλει στα social media. Έτσι, του είπα ότι είμαι φαντάρος και αν θέλει να μου δώσει ένα τηλέφωνο να τον καλέσω στην άδειά μου.
Πράγματι, πήρα τηλέφωνο στην άδειά μου και όταν σήκωσε το τηλέφωνο μια κοπέλα, η γραμματέας του, «πάγωσα». Εκεί κατάλαβα ότι δεν ήταν πλάκα. Κλείσαμε ένα ραντεβού, με έβαλε να πω πολλά τραγούδια και τελικά μου είπε ότι θέλει να συνεργαστούμε. Τότε ήμουν 18 ετών. Με το που τελείωσα με τον στρατό μπήκαμε στο στούντιο, και έτσι κυκλοφόρησε το πρώτο μου τραγούδι. Ένιωθα και νιώθω υπερήφανος αλλά και θαυμασμό για τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και συνεργαστεί.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζεις κάτι;
Είμαστε σε μια φάση που ακούμε συνεχώς τραγούδια για να βρούμε το επόμενο που θα κυκλοφορήσουμε ενώ παράλληλα είμαστε και σε συζητήσεις για κάποια live που θα γίνουν
Την «επιτυχία» πως την ορίζεις;
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ταβάνι. Και αυτό το λέω όχι γιατί είμαστε άπλειστοι αλλά γιατί όταν κάτι το αγαπάς τόσο πολύ δεν το αφήνεις, θέλεις συνέχεια να εξελίσσεσαι.
Υπάρχει κάποια συνεργασία που ονειρεύεσαι;
Το όνειρό μου από πάντα ήταν να συνεργαστώ με την Ελένη Βιτάλη κάτι που έγινε πραγματικότητα στο τραγούδι «Άσε με να λέω». Όταν με πήρε ο παραγωγός μου και μου είπε ότι βρήκαμε το τέταρτο κομμάτι που θα έμπαινε στο cd single που κυκλοφορήσαμε, και ότι πρόκειται για ένα ντουέτο- επανεκτέλεση που θα πω με την Ελένη Βιτάλη τρελάθηκα. Το να βρίσκεσαι στα 19 σου με την Ελένη Βιτάλη για ώρες και να φτιάχνεται κάτι που θα είναι δικό σου, είναι μαγικό.
Θυμάσαι κάποια συμβουλή που σου έδωσε;
Αμέτρητες. Μου μιλούσε σαν μάνα. Πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο.
Οι δικοί σου είναι αυστηροί κριτές ή επειδή είσαι παιδί τους τα βλέπουν όλα όμορφα;
Είναι αντικειμενικοί. Όταν κάτι δεν τους αρέσει θα το πουν. Είναι οι πρώτοι μαζί με τον αδερφό μου που θα ακούσουν το κάθε ντέμο. Μπορεί να μην έχουν γνώσεις πάνω στη μουσική αλλά είναι ακροατές και θα μου πουν αν τους αρέσει ή αν τους χαλάει.
Τις ώρες που είσαι μόνος σου, τι μουσική θα επιλέξεις να ακούσεις;
Είμαι από τους ανθρώπους που θα ακούσουν τα πάντα. Έχει να κάνει με τη διάθεσή μου. Η μουσική άλλωστε δεν έχει σύνορα. Οι ταμπέλες στη μουσική δε χρειάζονται, η μουσική είναι για όλους.
Με τα social media ποια είναι η σχέση σου; Πλέον θεωρούνται απαραίτητο εργαλείο για έναν καλλιτέχνη.
Έχουν γίνει απαραίτητο εργαλείο για τους καλλιτέχνες, πράγματι. Είναι κάτι που σπουδάζεται πλέον. Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν το κατέχω πολύ αυτό. Δεν είμαι δηλαδή από εκείνους που θα ανεβάσουν κάθε μέρα φωτογραφίες ή story, ούτε θα στοχεύσω σε κοινά. Θεωρώ ότι η σχέση μου με τα social media είναι πολύ υγιής.
Πριν λίγο καιρό κυκλoφόρησε και το νέο σου τραγούδι, «Είμαι Αυτός Που Είμαι» .Πες μου δυο λόγια γι’ αυτό.
Πριν 1,5 μήνα περίπου κυκλοφόρησε το «Είμαι Αυτός Που Είμαι» από τη δισκογραφική εταιρεία μου Panik Records, σε μουσική του Γιάννη Φρασέρη και στίχους του Βαγγέλη Κωνσταντινίδη ενώ το video clip το γυρίσαμε με τον Βαγγέλη Τσαουσόπουλο. Πρόκειται για μια δυναμική μπαλάντα. Με το που το άκουσα μου άρεσε πολύ και ο τίτλος μπορώ να πω ότι με εκφράζει απόλυτα.
Αν θα έπρεπε να σε χαρακτηρίσεις κάτι πως θα σε χαρακτήριζες;
Δυναμικό, δημιουργικό… Ανήσυχο πνεύμα, μου αρέσει να ψάχνομαι διαρκώς.
Όλα αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας σε επηρεάζουν;
Προσπαθώ να μη βλέπω τηλεόραση. Θεωρώ ότι όσο πιο πολλά άσχημα πράγματα βλέπουμε τόσο πιο άσχημη γίνεται η ψυχολογία μας και αυτό έχει αντίκτυπο και στην υγεία μας. Ενημερωνόμαι μέσω κάποιων site αλλά πολύ στοχευμένα. Είναι πολύ δύσκολη η περίοδος που διανύουμε αλλά ευελπιστώ και εύχομαι να περάσουν όλα και να έρθουμε σε μια πιο χαρούμενη περίοδο.
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος
