Η εκλογή του Θανάση Μαμάκου στην κεφαλή της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Λαρισαίων έβαλε τέλος σε μία ταραχώδη και εκ του αποτελέσματος αντιπαραγωγική περίοδο για τον κεντροδεξιό χώρο της πόλης.
Από τα 16 συναπτά χρόνια της πρωτοκαθεδρίας με τον Κώστα Τζανακούλη, το «σχίσμα» του 2014 έφερε στην εξουσία το πρωτόγνωρο «πείραμα» της «Συμπαράταξης» που πλέον γράφει τη δική της ιστορία, ούσα στο τέλος της θητείας, σχεδόν εννέα χρόνια κυρίαρχη.
Μέσα σ’ αυτή την ταραχώδη περίοδο όπου πολιτικά ομογάλακτοι έλαβαν θέσεις σε διαφορετικά «χαρακώματα», ο Θανάσης Μαμάκος, αντιδήμαρχος επί δημαρχίας Τζανακούλη, πορεύτηκε με μετριοπάθεια και απέφυγε ακόμη και τις σειρήνες της μικροπολιτικής, όταν το 2019, έκανε το βήμα πίσω ώστε να ενωθούν οι «Λάρισα, πόλη του αύριο» και η «Λάρισα νέα αρχή». Βέβαια, η νίκη δεν ήρθε και τη δεύτερη φορά για τη Ρένα Καραλαριώτου, αλλά στον 45χρονο Λαρισαίο δικηγόρο πιστώθηκε αυτή η αλτρουιστική στάση του, που έβαλε το σκοπό, πάνω από τα προσωπικά του «θέλω».
Εκ των πραγμάτων μία τέτοια πολιτική πορεία ενός ανθρώπου που ουδέποτε έκρυψε τη φιλοδοξία του, αντίθετα κατάφερε να τη δαμάσει σε όλες τις “ακατάλληλες” πολιτικά στιγμές, δεν άφησε αδιάφορη την πλειοψηφία των συναδέλφων του εκλεγμένων, που έσπευσαν να τον επιβραβεύσουν την περασμένη Τρίτη και να τον χρίσουν επικεφαλής στην παράταξη «Λάρισα Μπροστά».
Η επόμενη ημέρα σαφώς και δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα για τον Θανάση Μαμάκο, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που ευθέως ή πλαγίως έχουν εκφράσει τι φιλοδοξία τους για το δημαρχιακό θώκο: Ο «χαμένος» της εσωπαραταξιακής διαδικασίας Μάριος Ξηρομερίτης, η Μαίρη Καμηλαράκη επίσης από τη δημοτική ομάδα και τουλάχιστον τέσσερις με πέντε ακόμη πρόσωπα που διακινούνται στα δημοσιογραφικά γραφεία, δημιουργούν δεύτερες και τρίτες σκέψεις στον πολιτικό χώρο, που από το 2014 βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο, στα αυτοδιοικητικά της Λάρισας.
Ωστόσο, ο Θανάσης Μαμάκος ήταν, είναι και παραμένει το πρόσωπο εκείνο που διαθέτει το προβάδισμα εναντίον οποιουδήποτε άλλου, για τους εξής λόγους:
Πρώτος και κυριότερος, ο χρόνος των εθνικών εκλογών που τοποθετείται στην… ταχύτερη των περιπτώσεων στα μέσα της άνοιξης: Με τη Νέα Δημοκρατία να επιδιώκει και την… τελευταία ψήφο στο κυνήγι της αυτοδυναμίας, το τελευταίο που θα ήθελε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι να ανοίξει την κουβέντα για τα αυτοδιοικητικά, προκαλώντας… εμφύλια αιματοχυσία. Εάν δε, οι εκλογές φθάσουν στις αρχές του καλοκαιριού, τότε κατανοεί κανείς πως ο πολιτικός χρόνος για την αυτοδιοίκηση είναι ελάχιστος ενόψει της κάλπης στις αρχές Οκτωβρίου.
Δεύτερος και εξίσου σημαντικός, λόγος που συνηγορεί στην παραπάνω θεώρηση των πραγμάτων, είναι το αβαντάζ του Θανάση Μαμάκου, έναντι οποιουδήποτε άλλου, να φθάσει μέχρι τις δημοτικές εκλογές όντας επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο. Να διαμορφώνει την αντιπολιτευτική ατζέντα, να έχει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και φυσικά να αντιπαρατίθεται ευθέως με τον Δήμαρχο Απόστολο Καλογιάννη, δημιουργώντας στη συνείδηση των πολιτών ένα «προεκλογικό δίπολο».
Ο τρίτος λόγος είναι η ίδια η πολιτική διαδρομή και η ιδιοσυγκρασία του κ. Μαμάκου, που του δίνει τη δυνατότητα να συσπειρώσει ένα πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων, που αποτελούν τα «δυνατά χαρτιά» της κεντροδεξιάς στο δήμο Λαρισαίων. Έχοντας ελάχιστα, έως μηδενικά, ανοιχτά πολιτικά μέτωπα, μπορεί να κινητοποιήσει δυνάμεις, καθοριστικές ενδεχομένως για το αποτέλεσμα των εκλογών.
Στα 45 του χρόνια, αλλά μετρώντας δεκαετίες αυτοδιοικητικής εμπειρίας, ο Θανάσης Μαμάκος ξέρει καλά το παιχνίδι και πολλοί εκτιμούν ότι μπορεί να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στον πολύπειρο Απόστολο Καλογιάννη.
Απόστολος Ράιδος
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
