Με τη μαζική συμμετοχή ανθρώπων κάθε ηλικίας πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας του ΚΚΕ, με θέμα «Αστικό κράτος: Είτε “επιτελικό” είτε “δίκαιο”, εχθρικό για τον λαό».

Η εκδήλωση ξεκίνησε με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Κόμματος για τους εκτελεσμένους της περιόδου 1941-1944 και 1946-1950, στο Μεζούρλο. Εκεί χαιρέτισε ο Δαμιανός Μπαλασούλης, γραμματέας του ΤΣ Λάρισας και μέλος του γραφείου περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ ενώ έγινε και ομιλία από τον Πέτρο Κρίκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

Στη συνέχεια οι συγκεντρωμένοι κατευθύνθηκαν με πορεία και φωνάζοντας συνθήματα στη δημοτική πινακοθήκη, όπου έγινε η κεντρική ομιλία από τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο βουλευτή.

Την εκδήλωση στην πινακοθήκη άνοιξε ο Αλέξης Ζορμπάς, μέλος του γραφείου περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

Στον χώρο λειτουργούσε έκθεση βιβλίου, με την έκδοση του τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών ελευθεριών της ΚΕ με τίτλο: «Δικτατορία του κεφαλαίου: Το αληθινό πρόσωπο του σημερινού “επιτελικού κράτους δικαίου”» βιβλία των κλασσικών αλλά και σύγχρονες εκδόσεις με επίκεντρο το θέμα του ταξικού χαρακτήρα του αστικού κράτους.

Στο Μεζούρλο, ο Πέτρος Κρίκης, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«500 κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές -τόσοι έχουν μέχρι σήμερα καταγραφεί- εκτελέστηκαν εδώ στο Μεζούρλο, την περίοδο από το 1941 έως το 1950. Εδώ, την ώρα που η ένοπλη ταξική σύγκρουση φούντωνε, το αστικό κράτος προσπαθούσε και με τις εκτελέσεις να κάμψει το φρόνημα, να λυγίσει την ψυχή όλων εκείνων που υπερασπίστηκαν έως το τέλος το δίκιο του λαού.

Εκείνων που πρωτοστάτησαν και μάτωσαν για να δημιουργηθεί και να μεγαλουργήσει το μαζικό ένοπλο ηρωικό κίνημα της Αντίστασης, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ. Όμως η αποτυχία τους ήταν παταγώδης.

Τα σχέδιά τους ανατράπηκαν από την αγέρωχη στάση που κράτησαν ηρωικές μορφές σαν αυτή του Τάκη Γαργαλιάνου, προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο οποίος όρθιος και περήφανος αντιμετώπισε το εκτελεστικό απόσπασμα στα 37 του χρόνια, τον Απρίλη του 1949. ‘Η του Νίκου Μπάλαλα – Μπαντέκου από την Τσαριτσάνη, από τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ και μετέπειτα διοικητή της 192 Ταξιαρχίας του ΔΣΕ, όπου μαζί με τη γυναίκα του Ευτυχία, έγκυο τριών μηνών και αφού προηγουμένως αρνήθηκε να τον αποκηρύξει για να της χαριστεί η ζωή, έπεσαν κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου, ζητωκραυγάζοντας μαζί με τους άλλους για τον ΔΣΕ, το Κόμμα, τον ελληνικό λαό.

(…) Σήμερα που φαντάζει πιο ισχυρή από ποτέ η αστική εξουσία, σήμερα που δείχνει τα δόντια του το άδικο σύστημα σε κάθε πλευρά της ζωής των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, σήμερα δείχνει ταυτόχρονα και τη μεγάλη αδυναμία του.

Ας σκεφτούμε:

Γιατί προσπαθεί να βάλει στον γύψο τις λαϊκές διαδηλώσεις, τις εργατικές διεκδικήσεις, αν αυτές είναι δίχως αποτέλεσμα και μάταιες;

Γιατί το ίδιο το κράτος βάζει χέρι στο απεργιακό δικαίωμα, στη λειτουργία των συνδικάτων, αν η ταξική πάλη είναι ξεπερασμένη υπόθεση;

Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση, το “κοινό μας σπίτι” όπως λένε, χρηματοδοτεί με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την προώθηση της επικίνδυνης, ανιστόρητης θεωρίας των “δύο άκρων”, την ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό;

Γιατί δυναμώνει η επίθεση στο ΚΚΕ;

Γιατί εμείς αποδεικνύουμε με τη δράση μας την πεποίθησή μας: Ότι ο λαός, οι νέες γενιές της πατρίδας μας, όπως και οι άλλοι λαοί σε όλο τον κόσμο, θα γράψουν τα υπόλοιπα κεφάλαια της Ιστορίας με τη δράση τους.

Θα μεγαλουργήσουν ξανά, όπως το έχουν ξανακάνει όποτε συναντήθηκαν με το ΚΚΕ και τις πρωτοπόρες ιδέες.»

Ο Μάκης Παπαδόπουλος, στην ομιλία του μεταξύ άλλων επισήμανε:

«Τις προηγούμενες δύο μέρες, ενώ στη Βουλή η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονταν για το ποιος διέπραξε τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, στην πραγματική ζωή είδαμε ξανά ολόκληρες περιοχές να πλημμυρίζουν με την πρώτη δυνατή βροχή. Η ίδια θλιβερή εικόνα που παρουσιάζεται μετά από κάθε πλημμύρα τον χειμώνα και κάθε πυρκαγιά το καλοκαίρι, γεννά αυθόρμητα τη σκέψη ότι έχουμε ένα κράτος ανίκανο διαχρονικά να αντιμετωπίσει τα φυσικά φαινόμενα. Την ίδια σκέψη του κράτους που είναι ανίκανο να καλύψει τις βασικές ανάγκες μας γεννά η ανασφάλεια της λαϊκής οικογένειας για να αντιμετωπίσει σήμερα την ακρίβεια στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα τρόφιμα, την ίδια σκέψη γεννούν οι χρόνιες ελλείψεις στα νοσοκομεία και στα σχολεία.

Όμως, την ίδια στιγμή εμφανίζεται ένα κράτος πολύ ικανό για να παρακολουθεί, να υποκλέπτει και να φακελώνει ηλεκτρονικά όλους μας, απ΄τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ μέχρι τον απλό εργαζόμενο, ένα κράτος πολύ ικανό να καταστέλλει και να υπονομεύει απεργίες και διαδηλώσεις, να αντιμετωπίζει τα μπλόκα των αγροτών, να προσελκύει επενδύσεις μεγάλων ομίλων. Πρόσφατα ο πρωθυπουργός πανηγύριζε για το ρεκόρ προσέλκυσης επενδύσεων την τελευταία διετία.

Πώς να ερμηνεύσουμε λοιπόν αυτή την αντιφατική εικόνα; Ποια είναι η αιτία; Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι ότι έχουμε ένα κράτος πολύ ικανό για να στηρίζει την κερδοφορία των ομίλων και ακριβώς για τον ίδιο λόγο ανίκανο να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες. Το σημερινό κράτος δεν υπηρετεί το συμφέρον όλης της κοινωνίας, το “δημόσιο” συμφέρον όπως διακηρύσσει. Και δε θα μπορούσε να το υπηρετήσει γιατί στην καπιταλιστική κοινωνία υπάρχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Το σημερινό αστικό κράτος με άλλα λόγια υπηρετούσε, υπηρετεί και θα υπηρετεί το συμφέρον των μεγάλων ομίλων, του κεφαλαίου, της άρχουσας τάξης, και γι’ αυτό είναι εχθρικό απέναντι σε όλους εμάς τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους. Γι’ αυτό η εκάστοτε αστική διακυβέρνηση θυσιάζει σταθερά και συνεχώς τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Όποιος αμφιβάλλει αξίζει να σκεφτεί πόσες φορές έχει ακούσει την ίδια προεκλογική υπόσχεση για τη ριζική αλλαγή του σημερινού κράτους προς όφελος του λαού στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος. Η κυβέρνηση Σημίτη υποσχέθηκε εκσυγχρονισμό του κράτους προς όφελος του λαού, η κυβέρνηση Καραμανλή επανίδρυση του κράτους, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ σύγχρονο επιτελικό κράτος, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για παρακράτος Μητσοτάκη και επαναφορά του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου και το ΠΑΣΟΚ για ισχυρούς αστικούς θεσμούς που θα διασφαλίσουν την ευημερία στη χώρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που να διασφαλίζουν ταυτόχρονα και το κέρδος των καπιταλιστών, των μεγαλομετόχων των ομίλων και την ευημερία των εργαζομένων, του λαού.

Οι διαφορές τους δεν έχουν στόχο την ευημερία του λαού

Αρκετοί μας ρωτούν καλοπροαίρετα:

Δεν αναγνωρίζετε ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ, στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ; Δεν θα υπάρξει μια ανακούφιση για το λαό αν φύγει ο Μητσοτάκης;

Ασφαλώς και τα αστικά κόμματα δεν είναι ολόιδια. Οι διαφορές τους, εκτός των άλλων, είναι αναγκαίες για να διασφαλίζεται η σταθερότητα του συστήματος, να εγκλωβίζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια στην αναζήτηση του δήθεν μικρότερου κακού της κυβερνητικής εναλλαγής. Να πέφτουν οι εργαζόμενοι στην παγίδα ότι υπάρχει κάποια ανώδυνη θαυματουργή λύση, χωρίς σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Όμως πλέον έχουμε συσσωρεύσει μεγάλη πείρα για να μην αναζητούμε ανύπαρκτους σωτήρες. Είδαμε να συνεργάζονται μετεκλογικά στην κυβέρνηση κόμματα που μας έλεγαν ότι τα χωρίζει άβυσσος προεκλογικά: η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Ξέρουμε γιατί έγιναν και μπορεί να ξαναγίνουν πολύ εύκολα τέτοιες συνεργασίες. Γιατί συμφωνούν σε όλες τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, συμφωνούν να συνεχιστεί η επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος μας για να αυξήσει τα κέρδη του και να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητά του.

Ξέρουμε ότι οι διαφορές τους ούτε έχουν στόχο, ούτε μπορούν να διασφαλίσουν την ευημερία του λαού, ότι αποτελούν, στην καλύτερη περίπτωση, διαφορετικούς τρόπους κλοπής του εισοδήματος και κατάργησης των δικαιωμάτων του λαού στον βωμό του κέρδους των ομίλων, του μεγάλου κεφαλαίου.

Η πείρα τόσων δεκαετιών διδάσκει ότι καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να καταργήσει τους νόμους της αγοράς, της καπιταλιστικής οικονομίας. Η κάθε αστική κυβέρνηση συνεχίζει και αξιοποιεί το αντιλαϊκό έργο της προηγούμενης.

Όποιος αμφιβάλλει αρκεί να δει ποιες είναι οι κοινές δεσμεύσεις όλων των αστικών κομμάτων και ποιες είναι οι διαφορές τους για την επόμενη μέρα:

Όλοι συμφωνούν να υπάρξουν νέα ματωμένα πλεονάσματα σύμφωνα με τις συστάσεις του ΟΟΣΑ και τις δεσμεύσεις της ΕΕ για να εκταμιευθούν οι δόσεις του ταμείου Ανάκαμψης και για να διασφαλισθεί η περιβόητη επενδυτική βαθμίδα της ελληνικής οικονομίας. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν χθες τον Τσίπρα που διαφήμιζε ότι διασφάλισε με την κυβέρνησή του ένα μεγάλο πλεόνασμα, το περίφημο μαξιλάρι. Τι σήμαινε αυτό όμως για το λαό: χρέη, χρεοκοπίες, άγριες περικοπές μισθών και συντάξεων, πλειστηριασμούς κατοικίας, νόμο – λαιμητόμο του Κατρούγκαλου στο Ασφαλιστικό.

Όπλο μας η ψήφος στο ΚΚΕ

Μπροστά στην εκλογική πολιτική αναμέτρηση η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ένα σημαντικό όπλο:

  • για να σημαδέψουμε τον πραγματικό μας αντίπαλο,την άρχουσα τάξη που απαιτεί συνεχώς από εμάς νέες θυσίες για να αυξήσει τα κέρδη της.
  • για να γυρίσουμε την πλάτη,να μην παγιδευτούμε στα κάλπικα εκβιαστικά διλήμματα που μας καλούν να διαλέξουμε με ποιο μηχανοδηγό, τη ΝΔ ή το ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίσει την επόμενη μέρα, το τρένο της αστικής διακυβέρνησης στην ίδια πορεία που μας οδηγεί από το κακό στο χειρότερο.
  • Για να βαδίσουμε στον δρόμο της ανατροπής, τη μόνη μας ελπίδα. Να ενισχύσουμε το ΚΚΕ το μόνο Κόμμα που μπαίνει μπροστά για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση, η αποφασιστική σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ, του ΝΑΤΟ με τη στρατηγική και την εξουσία του κεφαλαίου.
  • Για να φωτίσουμε ότι υπάρχει διέξοδος, ότι υπάρχει εναλλακτική λύσηέξω από το σημερινό βάλτο της εκμετάλλευσης. Υπάρχει ανατρεπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης του ΚΚΕ, με τον λαό να κρατά στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας. Να φωτίσουμε ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει ο σοσιαλισμός, μια ριζικά διαφορετική ανάπτυξη με γνώμονα τις ανάγκες μας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
  • Να ενισχύσουμετη μόνη δύναμη που φωτίζει ότι “μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αφεντικά” και πρωταγωνιστεί καθημερινά στη μάχη για όλα τα προβλήματα του λαού, που αγωνίζεται για τη ζωή που  μας αξίζει. 

Η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση μέσα ή έξω από τη Βουλή, όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί για να συνεχίσει την επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος μας, σημαίνει ότι είμαστε αποφασισμένοι να μη ρίξουμε άσφαιρα πυρά, να ρίξουμε κόκκινο στη νύχτα που μας ετοιμάζουν.

Καλή Δύναμη και Καλό βόλι φίλες και φίλοι!»

Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις

Περισσότερα Εδω