Σε μία διαφορετική ερμηνεία της απόφασης του πρωθυπουργού οι εκλογές να διεξαχθούν στο τέλος της θητείας, προχωρεί με συνέντευξή του στο onlarissa.gr, ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Κόκκαλης, υποστηρίζοντας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει χρόνο στην εξουσία.
Ο Λαρισαίος πολιτικός υπεραμύνεται της απλής αναλογικής εξηγώντας ότι χρειάζεται σ’ αυτή την ταραχώδη περίοδο, σημειώνοντας μάλιστα ότι τα κόμματα μπορούν να βρουν κοινή συνισταμένη την επομένη των εκλογών.
Για το ενδεχόμενο τα όσα συμβαίνουν παγκοσμίως να οδηγήσουν σε μία επισιτιστική κρίση που θα επηρεάσει και την Ελλάδα, κατηγόρησε την κυβέρνηση πως πορεύεται οδηγώντας τη χώρα στο… άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, ενώ τέλος, επιχειρεί να βάλει φρένο στα σενάρια που τον θέλουν να είναι υποψήφιος για την περιφέρεια Θεσσαλίας.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Απόστολο Ράιδο
Τελικά κ. Κόκκαλη εκλογές δεν έχουμε το φθινόπωρο κατά τον πρωθυπουργό. Όπως όλα δείχνουν όμως έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο χειμώνα. Πήρε μεγάλο ρίσκο νομίζετε ο κ. Μητσοτάκης;
Ο κ. Μητσοτάκης δεν πήρε κανένα ρίσκο. Θα έλεγα ότι πήρε μία παράταση στην εξουσία, βλέποντας τα πάντα γύρω του να καταρρέουν και προπαντός το προφίλ του άξιου, ικανού και άριστου ηγέτη. Είναι τέτοια η αμετροέπεια που διακατέχει τον πρωθυπουργό της χώρας, που ακόμη και τώρα, που η κοινωνία βάλλεται πανταχόθεν, συνεχίζει να πουλά φύκια για μεταξωτές κορδέλες με κάθε είδους «pass», την ώρα που επιτρέπει στους ολιγάρχες φίλους του να θησαυρίζουν ενώ τα νοικοκυριά βουλιάζουν. Όπως έχω πει όμως, όσο κι αν το μεταθέτει χρονικά χρησιμοποιώντας δικαιολογίες, ο Ελληνικός λαός θα έρθει η ώρα που θα του δώσει και το δικό του «pass». Και θα είναι το «exit pass» από την εξουσία για μία κυνική κυβέρνηση που αποθεώνει το νεοφιλελευθερισμό.
Η απλή αναλογική που ψηφίστηκε επί των ημερών σας βάζει ένα δύσκολο γρίφο κυβερνησιμότητας για την επόμενη ημέρα…
Γιατί κύριε Ράιδε όμως να χαρακτηρίζετε ως δύσκολο γρίφο την περισσότερη δημοκρατία; Γιατί σε τόσες και τόσες προηγμένες δημοκρατίες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες έχουν αφομοιώσει την κουλτούρα της πολυκομματικής συνεργασίας στα κυβερνητικά σχήματα κι εδώ επιμένουμε στη λογική του «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω;»
Επιμένουμε πως στις δύσκολες περιόδους που διάγουμε δε χρειαζόμαστε την επίπλαστη σταθερότητα που είναι εμποτισμένη από αδιαφάνεια, αυταρχισμό και πολιτική αμετροέπεια. Τουναντίον, χρειαζόμαστε συνθέσεις που θα λειτουργήσουν ως δικλείδες ασφαλείας για να αποφύγουμε όλα τα παραπάνω.
Ναι αλλά ποιος θα συνεργαστεί με ποιόν, όταν όλοι αποκλείουν σχεδόν συνεργασία με τους υπόλοιπους;
Είναι προφανές ότι σε μία προεκλογική περίοδο – για αυτονόητους λόγους – δύσκολα θα ακούσουμε κάποιον πολιτικό χώρο να μιλά ανοιχτά για συνεργασίες. Είναι όμως εθνική επιταγή για τη χώρα, όλα τα κόμματα την επόμενη των εκλογών, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν. Και τότε, πιστέψτε με, τα δεδομένα θα είναι διαφορετικά…
Οι δεκάδες πυρκαγιές σε όλη τη χώρα δοκίμασαν τον κρατικό μηχανισμό. Πώς κρίνετε, κύριε Κόκκαλη, την αποτελεσματικότητα των αρμόδιων υπηρεσιών;
Οι πυρκαγιές είναι δυστυχώς μία από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις τις κλιματικής κρίσης. Όποιος περιμένει από εμένα να κάνω μικροπολιτική πάνω στα αποκαΐδια, ματαιοπονεί. Προφανώς και η οργάνωση της πολιτείας, οι πολιτικές αποφάσεις και ο τρόπος αντιμετώπισης διαφέρει. Αφήνω λοιπόν στον κ. Μητσοτάκη και στα στελέχη του τις προσπάθειες να κτιστούν πολιτικές καριέρες πάνω σε φέρετρα και καμένη γη. Εστιάζω στην ανάγκη δραστικών αποφάσεων σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ώστε η κλιματική κρίση να αναχαιτιστεί.
Σήμερα ο ελληνικός λαός περιμένει από την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την πρόσβαση στο ρεύμα ως δημόσιο αγαθό, ως δικαίωμα, όχι ως εμπόρευμα.
Ποια είναι η κατάσταση στον κάμπο της Λάρισας με τους αγρότες; Έχουν φτάσει σε αυτούς τα μέτρα της κυβέρνησης για αντιμετώπιση της ακρίβειας;
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω χαρακτηρίσει τον πρωθυπουργό ως σύγχρονη «Μαρία Αντουανέτα». Δίνει όμως διαρκώς αφορμές. Και τώρα, με την ένδεια της κοινωνίας λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησής του να αναχαιτίσει την ακρίβεια, δίνει μία ακόμη. Προσπαθεί με διαγγέλματα, ανακοινώσεις, με δημιουργική λογιστική και ευφάνταστους τίτλους όπως το «power pass» να χορτάσει τον πεινασμένο λαό. Ο λαός όμως δε χορταίνει με υποσχέσεις και το δυστυχές είναι πως την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός δεν έχει καμία συναίσθηση της πραγματικότητας, καμία σχέση από τους λογαριασμούς που έρχονται στα νοικοκυριά.
Σήμερα ο ελληνικός λαός περιμένει από την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την πρόσβαση στο ρεύμα ως δημόσιο αγαθό, ως δικαίωμα, όχι ως εμπόρευμα. Περιμένει να αντιμετωπιστεί ως αναφαίρετο δικαίωμά του η πρόσβαση στο ηλεκτρικό ρεύμα. Και αυτό πώς μπορεί να γίνει; Με την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας. Ποιες είναι οι κινήσεις που έκανε η κυβέρνηση; Καμία. Τα κέρδη των εταιρειών θα τα αποφασίσει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ή το Μέγαρο Μαξίμου;
Θυμίζω από τον Σεπτέμβριο του 2021 στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης τι έλεγε η Νέα Δημοκρατία, ότι οι αυξήσεις θα είναι 3, 4, 5 ευρώ. Θυμίζω μετά από λίγους μήνες, όταν για πρώτη φορά από την Αξιωματική Αντιπολίτευση προτάθηκε η επιβολή πλαφόν, για ποιον λόγο μας κατηγόρησαν για λαϊκισμό. Είναι λαϊκισμός η τοποθέτηση της ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων; Είναι λαϊκισμός; Είναι λαϊκισμός οι ανακοινώσεις των Συνδέσμων Βιομηχανιών Ελλάδος, οι οποίες κάνουν λόγο για υπερκέρδη των εταιρειών;
Θύματα αυτής της ατολμίας είναι και όσοι έχουν απομείνει – ρομαντικοί – να παλεύουν στον πρωτογενή τομέα. Εκεί όπου αποκαλύφθηκε η μεγαλοπρεπέστατη απάτη με τη ρήτρα αναπροσαρμογής, η οποία ουδέποτε καλύφθηκε στο 80% όπως είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση. Οι λογαριασμοί ενέργειας ή αν θέλετε οι… λυπητερές ήρθαν στα σπίτια των αγροτών και είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Αυξάνονται τα ρεπορτάζ σε διεθνές επίπεδο για επερχόμενη επισιτιστική κρίση. Είναι έτοιμη η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις;
Προφανώς και μία χώρα με τόσα διοικητικά προβλήματα αλλά και διαρθρωτικά, δε μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι έτοιμη. Ειδικά όταν στο τιμόνι της βρίσκεται μία κυβέρνηση που έχε αναγάγει σε επιστήμη την εξαπάτηση της κοινωνίας. Πορευόμαστε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και ελπίζω σύντομα η χώρα να αλλάξει διακυβέρνηση, ώστε αυτοί που αποδεδειγμένα δε μπορούν, να φύγουν.
Μπορεί να καλύψει ο πρωτογενής τομέας της χώρας μας τις ανάγκες της χώρας;
Ανοίγετε ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο δυστυχώς δεν μπορεί να εξαντληθεί ούτε καν σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες λέξεις συζήτησης. Ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο, έναν τόπο που μπορεί να παράξει σχεδόν τα πάντα. Πρέπει όμως κατ’ αρχάς να αποφασίσουμε ως πολιτεία πως θέλει αυτή η χώρα να παράξει και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να δοθούν κίνητρα στους πολίτες να μείνουν στα χωράφια τους, στις κτηνοτροφικές μονάδες τους, στα καΐκια τους.
Οφείλουμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν, εστιάζοντας κατ’ αρχάς στο πλέον σημαντικό που είναι το ίδιο μας το περιβάλλον. Διότι χωρίς αυτό δε μπορούμε να παράξουμε. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έχω εδώ και χρόνια ψηλά στην ατζέντα μου – από τον καιρό που ήμουν υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – το ζήτημα της ερημοποίησης της υπαίθρου και της αγροτικής γης. Ο κώδωνας του κινδύνου κρούεται εδώ και δεκαετίες από τον πλανήτη, όμως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αξιολογεί αυτό το ζήτημα ως υποδεέστερο, καθυστερώντας τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες.
O κ. Μητσοτάκης ποντάρει την πολιτική του επιβίωση στο Ταμείο Ανάκαμψης και πιο συγκεκριμένα στο χρήμα που θα έρθει από αυτό προς τη χώρα. Με ποιο τρόπο; Πιθανότατα, όπως εξήγησε και ο πρόεδρός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, χρησιμοποιώντας αυτά τα χρήματα για να αποφύγει τη διαφαινόμενη πολιτική συντριβή.
Εξαπολύσατε πυρά από τον ΣΥΡΙΖΑ για καθυστέρηση στην αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Πού εντοπίζετε το πρόβλημα και πόσο μπορεί να επηρεάσει την οικονομία της χώρας;
Οι αιχμές δεν αφορούν μόνον τις καθυστερήσεις οι οποίες έχουν δραματικές επιπτώσεις στην χωλαίνουσα Ελληνική οικονομία. Πλέον, μετά την μετάθεση των εκλογών για την άνοιξη, είναι πασίδηλο, πως ο κ. Μητσοτάκης ποντάρει την πολιτική του επιβίωση στο Ταμείο Ανάκαμψης και πιο συγκεκριμένα στο χρήμα που θα έρθει από αυτό προς τη χώρα. Με ποιο τρόπο; Πιθανότατα, όπως εξήγησε και ο πρόεδρός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, χρησιμοποιώντας αυτά τα χρήματα για να αποφύγει τη διαφαινόμενη πολιτική συντριβή. Γι’ αυτό εξάλλου ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε την πρόταση του κ. Τσίπρα να συσταθεί Επιτροπή Ελέγχου της κατανομής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Οι πολίτες ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το που θα πάνε πάλι τα λεφτά…
Θέλω να κλείσω με μία προσωπική ερώτηση. Το όνομά σας φιγουράρει από καιρό στη λίστα των φερόμενων υποψηφίων περιφερειαρχών Θεσσαλίας. Ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά;
Κοιτάξτε, είναι κολακευτικό το να σε θεωρούν κάποιοι ικανό για περισσότερα πράγματα από αυτά που κάνεις. Προσωπικά όμως, κλείνοντας επτά χρόνια στο κοινοβούλιο έχω αφιερώσει το σύνολο των δυνάμεών μου σε αυτό που πραγματικά θα πρέπει να κάνει καθένας από τους και τις 300 εκεί μέσα: Να ακούει τα προβλήματα των πολιτών της περιοχής του και να κάνει ό,τι μπορεί για να επιλυθούν από τα κέντρα των αποφάσεων. Τρία χρόνια από τα έδρανα της αντιπολίτευσης τώρα, νιώθω μεγάλη ικανοποίηση για όλο αυτό που προσφέρω μαζί με τους συνεργάτες μου. Νιώθω πως η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν σχεδόν 14.000 συμπολίτες μου δεν πήγε στράφι. Θα ήταν λοιπόν τουλάχιστον άκομψο σήμερα, να εγκαταλείψω αυτή την προσπάθεια.
